Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Gönlümün pınarının yerini,
Keşfettiğim çok eski...
Fışkıran kaynağının derini,
Ulaştığım çok eski...
Çağladı zaman-zaman;
Şimdi yine çağlıyor...
Kimi yufka, kimi yaman;
Ara sıra ağlıyor...
Asık suratlı olmadı asla yüzüm,
Gülmeyi,güldürmeyi,latifeyi,şakayı;
Severek kullandı mizacım, şendir özüm...
Sınırda kalmaya çalıştı, aklım aşmadı sahayı...
İyiliklerimdir ki, korumuştur beladan...
İmanımdır ki, çekip aldı inkardan...
Bi ...
