Erdal Çoban Şiirleri - Şair Erdal Çoban

Battaniye sıcaklığında kadın
Teni beyaz
Adı aklımda! ! !
Belki hatırlarım?
Sarhoştu tanıdığımda
Hayattan içmişti

delikanlı bir ayrılış vakti bu
hırçın ve öfkeli
kadın olsun isterdim
kama gibi kesip kanı duvara çarpsın
kızğınlığın derin ve haklı
mutsuzluğun istemeden paçalarından akıyor

Hey bre hey
Daglara gitmem lazım
Sürmem gerek muştusunun suratına
Sırta kosan al atımı
Hey bre hey
Vermem lazım gül yüzünde

Yeni camiye çıkarken bir kemerli geçit vardır
Sanki geçmişle geleceği ayırır birbirinden
Kaç defa geçti kim bilir sevda dolu yürekler
Polisten kaçan devrimciler
Kaç ömür geçti varoşların gürültüsünde
Şehri İstanbul dedi turist ufak çocuğa

ışıklar , ışıklar
mavi
sarı
pembe
o yakadan bu yakaya beni bana yansıtan yakamoz parçaları
göztepeden konağa uzanan atlı tranvayın içinde giden yıllarım

Oldun mu hayir mi peki o zaman elini ver elime

Ama sogu kuru soguk, ellerin karsambac

Gozlerinin rengi benim en muptezel sevgilim

kadınım, elin elime
gün batımında kalbim seninle
ırzı kırık cam iklimler öncesinden geldik
sen ana
ben yalnızlığa müptela
yasak olan meyveyi çokça yedik

Terkedilmiş hayatları yaşayanlardan mısınız?
Başrol de olmanız gerektiğine inandığınız bir sette hep figüranlık görevi almak insanı yoruyor olsa gerek
Birde başınızdaki yönetmen sürekli onu yapma günah, bunu yapma sevap diye bağırıp duruyorsa yandınız gitti
Yalnızlığınızı aynalar boyu çıplaklıklardan çalanlardansanız
Çaldıklarınız size karanlık, depresyon ve umarsızlık olarak geri dönecektir.
Perdeler kapalı ve ışık yokken rahatsız olmamaya alışmışsanız; siz de bizlerdensinizdir demek

Kactım Sehırden/ Hemde Son Hız /Sen Istedın Dıye Degıl Istemedın Dıye/ Kacan Kacana Dusen Dusene Bır Asktı Bızımkısı/ Sonuna Kadar Gırmesı Gerekıp Hep Yarı Yolda Kalan Bır Sancı Bu Kalbıne/ Kacıyorum Sen Kal Kalan Yanında Goturmezmı Sevdıgını/ Sen Ole San Ben Olayım Hep Kacan /Gelmesın Bu Sehır Pesımden/ Yasamıycam Artık Senın Oldugun Bu Sehırde/ Sehır Bensızlıge Maglup /Al Senın Olsun Tum Varoslar /Tum Kayboluslar/ Benım Olsun Yolda Gecmek Zorunda Kalan Yıtırılmıs Itıraflar/ Ustumu Ort Dalganla/ Kardesının Ruhunu Ort/ Benı Saclarınla Oksa/ Sonra Gır Icıme Denız Islan/ Dogmamıs Cocugumuzun Bembeyaz Sucluluk Duygularıyla Ic/ Ictıgın Kaybettıgımız Yıların Acık Artırmada Satılan Satıldı Satılacak Yarım Ekmek Arası Toklugun Aksamustu Sekerlemesınden Yan Gelıp Yatısında /Ayıp Mı Hayır Okudun Mu Evet/ Ne Mutlu Bana Ne Mutlu Sana Onca Olana Onca Soylenen Yalana Oh Olsun Iste Denız Burda

sen bulut oldunmu hiç
kendi gölgene sığındınmı
çocukluk nedir bilemezsin sen
çocuk olmadın
büyümen imkansız
ne anlarsın sen