Muhabbetten bir yol olmuş, sevgi dili Türkçem benim,
Kalplerden de gönle dolmuş, sevgi dili Türkçem benim…
Vatan, renk renk, desen desen, sevda şarkısı dillerde,
Sevgi rüzgârıdır esen, dua yükselir ellerde…
Bu yazılan bir destandır, Hak erleri tarafından
25.10.2005
Cehaletten çok çeken insanlığa,
Işık olmak için öğretmen oldum.
Dünyanın hâkimi, eşsiz varlığa,
İlim saçmak için öğretmen oldum.
Bir sevda, bir gönül, bir arzu ve bir tutkun var,
Mekânlara sığmayan sınırsız bir ufkun var,
Hayallerin, ümitlerin, aşkın ve coşkun var.
Öğretmenler günün kutlu olsun öğretmenim.
Geceyi gündüz yapma aşkıyla çalışırsın,
Yüreğimiz coşkun, aşkımız sonsuz…
Ne zaman gelecek aydınlık yıllar?
Doğacak mı o hayat dolu nevruz?
Her yanda fırtına, her yönde kar buz,
Yüreğimiz coşkun, aşkımız sonsuz…
(11.01.2009)
Masum ve de mahzun bir çocuksun sen,
Kalbinde bitmeyen sevgi ve şefkat,
Gönlünde tüllenir ümidin kat kat…
Çıkarsın hayat merdivenlerinden.
Sabır, sabır, ya sabır…
Of deyip etme kahır.
Nushla uslan, gel yola,
“Af”ı diline dola.
İstiğfar et, af dile,
24.03.2005
Çok konuşmak maharet değil dostum,
Ne olur boş yere yapma laf- güzâf.
Senin celalli konuşmanı görünce sustum,
Dolu konuş, boş konuşma, sonra çekersin derin bir âh.
Karlı dağlarında çiçekler açar yurdumun.
Geniş ovalarında yemyeşil buğdaylar yetişir.
Elleri nasırlı, yüzleri yanık insanımın,
Temiz yüreğinde kocaman sevgi vardır.
Gözlerinde ışıltı, yüzlerinde tebessüm,
Dağıtırlar cömertçe bütün Anadolu’ya…
İlkbahar
Geldi ilkbahar, renklendi tabiat,
Her yanda serili sayısız sanat…
Uyandı canlılar kış uykusundan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!