Ercan Kurban Şiirleri - Şair Ercan Kurban

Sana hasret tüm yürekler ya Resûlallah.
Kâinat himmetin bekler ya Resûlallah.

Kalb paslı, gönül sevgisiz Sen olmayınca,
Gel, gönlümüze sevgi sun ya Resûlallah.

Soğuk gece ayazında
Bir ürperti sarar içimi
Tüylerim adeta bir diken olur,
Titrerim.

Keskin soğuğun acı tesiri

Zil Çalar, küt küt atar minik yürekler.
Zil çalar, kalpler sevgiyle dolar, huzur bulur gönüller.
Öğretmenden anneye babaya, herkeste bir heyecan...
Okul bahçelerini neşe kaplar, sevgi yükselir anbean,

Zil çalar, hasretle kucaklaşır öğretmen öğrencileriyle,

Keskin bir bıçak gibi kesti uykumu,
Senin katran kadar siyah sözlerin.
Hançer olup yardı dertli kalbimi,
Senin şahinvari şehla gözlerin.

Gönlünden gönlüme açtı bir nehir

Sensiz geçen günler geri gelmez ki,
İnsan sevdiğini böyle üzmez ki,
Ben maziyi tekrar yaşarım sanma;
O güzelim anlar geri dönmez ki.

Yarına varmaya garantin var mı?

(02.01.2007)
Yıl geçti, bütün yapraklar koptu ömürden,
Kim bilir, ne düşünceler geçti zihinden.
Günler bir su oldu, akıp gitti maziye,
Bazen ah! Bazen de sevgi geçti kalplerden.

04.04.2004
Öğretmenim, şairim, yazarım, seyyahım.
Sevgi coğrafyasında tebessümle gezerim.
Öğrencilerim, hayat kaynağım benim.
Derslerime sevgi der başlar,
Gönüllere ilmik ilmik sevgi dokur,

Kar, kar, kar, nerdesin ey Yâr!
Esiyor, dinmiyor rüzgâr,
Geçitsiz şu yüce dağlar.
Gözler ceyhun, kalpler zar zar…
Düşman, Rus değil kar şimdi,
Bir heyula olup indi.

Anne iki heceli,
Dünyanın en güzeli,
Neşeli, çok neşeli,
Sevgi dolu anneler…

Zulüm çeker, ah demez,

Öğretmen
Öğretmen, sevgi kahramanı,
Öğretmen, bilgi kahramanı,
Öğretmen, ilgi kahramanı,
Çalışmakla geçer her anı…
Aşkla, heyecanla, ümitle yürür karanlığın üstüne.