"Epikriz..." Şiiri - Yorumlar

Epikriz...'

Sadece başlığı atmak bile şiirin nasıl olacağının alametifarikası olmuş. Okumayı yeni öğrenmiş minicik bir çocukken bile önce bu başlık bu şiire uymuş mu diye bakar beğenmediklerimi kafama göre değiştirirdim. Tabii o zamanlar şairin emeğine ve düş gücüne yaptığımın farkında değildim şaka bir yana şiirde adım adım gitmeden önce bütüne yönelik bir yorum yapmak gerekirse sancılı bir ilişkinin panoramasını çizen harikulade bir şiir olmuş ‘Epikriz’ söz oyunlarında ustalıkta sınır tanımayan M.Bay şiirlerinin çift anlamlı göndermelerine en güzel örneklerden birdir diyebiliriz. Hem duygu yoğunluğunu ve bir kriz döneminden geçişi inceden inceye irdelerken hem de yaralanmış bir sevdanın analizini yapıp öyküsünü çıkarıyor. Bu şiirde bu noktaya niçin gelindiği, nasıl bir süreç yaşandığı çok güçlü bir metaforlarla örülerek anlatılmış ve kişisel analizlerin söz konusu olduğu şiirde, teşhisin ne olduğu ise şairin ithafı yaptığı kişide saklıdır. Alışmak ve kabullenmek yoluyla tedavi mümkün müdür ayrı bir tartışmanın konusudur. Bu sevda öyküsüyle yeni bir hayata başlarken ‘Epikriz’ iyi bir rehber olabilir kanaatindeyim.

/Koca bir sahra var içimde öyle kolay dolmayacak…/

Nokta atışıyla yüreğin on ikisine isabet eden ağır yaralanmalı bir dize bende ölümü çağrıştırıyor,çok hüzünlü,çok lirik,gök yüzü bir anda kara bulutlarla doluyor sanki ve sadece bu dize bile bu boşluğu açan kişiye dair pek de sevimli olmayan hisler biriktiriyor içimizde.

Sana;
Yaşadığımız ayrı şehirlerin
Farklı kaldırımlarında yürürken rastlamıştım
Bana sorman gereksizdi dar köşe başlarının sıkışıklığını
Çünkü alışıktım…

Alışkanlıklar, fedakârlıklar, pek çok kez kendimizden vazgeçişler toplamda bir hayat ediyor işte dönüp bakıyoruz sonra biz mi yaşadık. Ve bazen en doğrusu başka şehirlerde ayrı yollarda kendi yalnızlıklarımıza doğru atmaktır adımlarımızı.



Parantez içine çekip ikimizi
Üç nokta yan yana duruşumu bozmadan uzun süre
Az mı dönüp dolaştım etrafında

Ve hiçbir Noktalama işareti kurtarmaz bazen hayallerimizi en acımasız haliyle cümlemizin sonun gelip kurulu verir nokta parantezler korumaya yetmez dar zamanlara sıkışmış masum bir sevdayı.Üç nokta söylenmemiş ve söylenemeyeceklere ve söylenmemesi gerekenlere,etrafında dönüp durduklarımıza ekleniverir tüm şanıyla…





Mevsim kırıkları kırık çatal seslerine karıştı
Memleket sofrasında yalnızlık boğazıma dizildi
Gelen, geçen bize bakıyordu

Sen yoktun…

Yalnızlığın bu kadar güzel anlatılabileceği boğaza o düğümü atabilecek kaç şiir yazılmıştır? Ben çok az okudum hüznü okura bu kadar çok ve çabuk geçen bir şiiri. Ne çok insan var hayatımızda ‘Sen yoktun’ dediğimiz. Yanımızda en çok olmasını istediğimiz zamanda imkansızlıların coğrafyasında bir engebeye takılıveren.


*
Oysa çıtlatmıştım kulağına
Anımsa

Nisanlar,
Oldum olası sözlümdü benim
Mayısa nikâh kıyarken yine şahidim/iz olmuştu.

Baharın değdiği bu güzel dizeleri şairin bir şiirden dizelerle selamlamak istedim.

‘İzler karışık
İzler ayrışık
İzler esaretin ayak sesleriydi artık! ‘


**
İyi de
Elime tutuşturulan bu reçete neyin nesi şimdi

Reçetenin ne olduğunu giriş bölümünde yazmıştım 


Bahara çıkmadan henüz
Hangimizin ömrüne şerh düşüldü
“Miadı dolan biri varsa” o,
Kimdi?


Bazen bahara çıkmak nasip olmuyor hayatta kışa da şükür deyip geçmek gerek belki de…Ve hepimiz şerh düşeriz hayata amaları,lakinleri, açıklamaları olmayan bir hayat var mı dünyada hayat bize şerhler koymuyor mu? O şerh hepimizin ömrüne düştü gökten üç elma düştü tadında…

Ve sen hala yoksun
Neden ki…

Çok ama çok güzel bir finaldi. Şiirde temponun hiç düşmeyip zirvede bitmesi halini hangi okur sevmez ki baştan sona şiirim ben deyişin son sesi.Bazen nedenler milyonlarcadır,bazen tek bir neden vardır…
Tam puanla antolojimde öğretmenim.Yazma gücünüz tükenmesin.

Özlemin,vuslatın ıstırabın resmi .mısraların da özgürce dolaşabildiğim bir kalem ,Zeybek hoca şiirleri ...Tebrık ederım,güçlü kaleminize saygıyla.

yüreğimin gözyaşları süzülüp durdu şiirde kaybolunca ben... duygulu yüreğiniz ve kaleminiz eksik olmasın.. saygılar

İyi de
Elime tutuşturulan bu reçete neyin nesi şimdi

Bahara çıkmadan henüz
Hangimizin ömrüne şerh düşüldü
“Miadı dolan biri varsa” o,
Kimdi?

Ve sen hala yoksun
Neden ki…

Şiirde kendini hissetmek bu olsa gerek... Okunur ve unutulmaz! Teşekkür ederim... Esen kalın...

Neden ki...
Düşündüm!
Gözlerim bağlanmıştı karanlığa!
Sesler...
Göremedim!
Bu gelen hangi zalim ağa?
Kökünden yanıyor hisler!
Ayağım kangren, yürümüyor?
Neden ki?
........... _______ Arif Tatar

Gitmek ve kalmak
giden ve kalan
kim dedir en çok kalanlar?...

Kutlarım

Şiir ola

Anlamlı özlü ve güzeldi..
Kutluyorum güzel yürek sesinizi..
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..

Bahara çıkmadan henüz
Hangimizin ömrüne şerh düşüldü
“Miadı dolan biri varsa” o,
Kimdi?

Ve sen hala yoksun
Neden ki…

Söyleyecek bir şey bulamıyorum.Tebrikler üstadım inşallah o yoklu basit sebeplerden minik mazeretlerdendir

Kalem yürekten konuşur sesi gücü yürekten gelir yüreğiniz susmasın

/Koca bir sahra var içimde öyle kolay dolmayacak…/

Sana;
Yaşadığımız ayrı şehirlerin
Farklı kaldırımlarında yürürken rastlamıştım
Bana sorman gereksizdi dar köşe başlarının sıkışıklığını
Çünkü alışıktım…

Parantez içine çekip ikimizi
Üç nokta yan yana duruşumu bozmadan uzun süre
Az mı dönüp dolaştım etrafında

Mevsim kırıkları kırık çatal seslerine karıştı
Memleket sofrasında yalnızlık boğazıma dizildi
Gelen, geçen bize bakıyordu

Sen yoktun…

*
Oysa çıtlatmıştım kulağına
Anımsa

Nisanlar,
Oldum olası sözlümdü benim
Mayısa nikâh kıyarken yine şahidim/iz olmuştu.

**
İyi de
Elime tutuşturulan bu reçete neyin nesi şimdi

Bahara çıkmadan henüz
Hangimizin ömrüne şerh düşüldü
“Miadı dolan biri varsa” o,
Kimdi?

Ve sen hala yoksun
Neden ki…

Sayın Bay, muhteşem bir şiire imza atmışsınız yine! Kaleminize imrendim...Hiç yorum yapmayacağım şiirinize! Sayfama aldım bile... Her daim yazsın kaleminiz, tebrikler efendim...

Mustafa Bey,
Şiirlerin yüreğimin sazını akort ediyor, ince ince dokunuyor sanki. Bu ne güzel duyarlılıktır ki, insanı imce bir hüzne sürüklüyorsun.
Şiirlerinle binler yaşa diyorum.