Mustafa Bay Şiirleri - Şair Mustafa Bay

Ayazda serçe idim gönlüm sardı tüyüne
Tenin, sıcak ve kuytu en masum günahımdı
Bakışımız mey kokar kapılırdım büyüne
Gün siyah kuşanırken akşamlar dergahımdı.

Sisli gözlerinde nem terimde terin vardı

/Rüzgârlar okşardı saçımı
Dokunsa bir el korkardım
Kulağımı dayayıp rüzgârın sesine
Nefesim karışırdı nefesime…/

Zaten korkağın biriydim ben

/Gözlerim günaha girdi
Hüküm giydiler elâ gözlerde…/

Süslü yanlarını sokmasaydın gözüme
Dürtülü beğenmeler iyi, güzel de
Ya mantık perdeleri

Hadi giy de çık üstüne sonbaharı
Yanmadan üşümeden yürüyelim biraz
Yağdı ilk yağmurlar bitti kızgın yaz
Bana eylülü anlat eylül bak biraz…

Katışıksız maviye mahmurluğun düşsün

Yeknesak günlerimizden şikâyetçisin
Biliyorum

Şükür halimize
Hasta falan değiliz
Öyle “sinirsel kusmalarımız” yok

Orta şiddette poyraza beşik olurken deniz
Beyaz köpüklü dalgaya binen martı zarafetiyle
Salınıyordu sabah mahmurluğun hâlâ üzerinde…

İnsan az merak eder
Akdeniz’in köşesinden

Hazanın ağlamaklı yanından
Bahara dönüşün gülüşüydü
Devinen ışıkla gölgenin
Yüze düşüşü

Tutulan eldi

Sokağın tadını alıp
Çıktığımda ilk
Delişmen bir uçurtmaya benzetmiştim kendimi.

Yere değmişti bir kere ayaklarım
Büyüdükçe yürüyenlere benzedim!

Tam da bu saatte gelir girersin
Aklımla kavgalı arzularımın

Tavan arasına!

Ne güneş isteklidir oysa

Al desenli yastıklarda uyanıyorum
Alıp başımı başka bir yarıküreye dayıyor sabah

Dört yanım okyanus…

Tam alışıyorum