Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Üzülmek isterse insan
Bahanesi çoktur, inan
Bir tek sen mi kaldın canan
Aşkın ateşiyle yanan

Bir hüzündür, gelir geçer

Bekledim yıllar boyu,
beni sevmeni,
aslında beni sevdiğini söylemeni.
Her zaman gül yüzlüsün,
bilirim, inkar edemem.
Bir de, bana içten gülümsemeni bekledim.

Bir başımayım,
gece çökmüş üstüme
bütün hüznüyle.
Saat kaç kim bilir?
bilmiyorum...
Türküler dinliyorum

Ne istersin Yaradan' dan,
Aldıkların yetmedi mi?
Aval aval gezer iken,
Buldukların yetmedi mi?

Ayağına turab oldun,

Kırlarda çiçekler, bir de ikimiz
Aşkı anlatıyor, parlayan güneş
Arılar, böcekler bir de ikimiz
Aşkı anlatıyor, parlayan güneş

Çağlayan şelale seninle güzel

Sen benim tek aşkım, ilk heyecanım
Gönlüme can veren damarda kanım
Hayatta kıskandığım tek varlığım
Yıllardır sensin gülüm, her zaman sen

Canıma can kattın ilk günden beri

Şu karanlık akşamlarda,
Gönlüm ister seni, seni.
Hele, hele gecelerde,
Gönlüm ister seni, seni.

O şen şakrak gülüşlerin,

Adaların ışıkları,
İstanbul’un âşıkları,
Ne de güzel bağlar, o yar
İpektendir kuşakları.

İstanbul’un âşıkları,

Öyle mutluyum ki, nasıl anlatsam?
Kuş gibi havada geziyor gönlüm.
Senin aşkın ile yıllar yaşasam,
Hayata yeniden başlar bu ömrüm.

Çocuklar gibi şen, neşe doluyum,

Beni benden alıp sana getiren
Güzel gözlerindir cana yetiren
Seni senden alıp bana getiren
Şirin sözlerindir cana yetiren

Şirin sözlerindir cana yetiren