Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Rüzgâr değilsin sen, esip de geçen
Ömür değilsin sen, yaşanıp biten
Rüya değilsin sen, güneşle yiten
Gönlümde korsun sen, yıllarca tüten

04.11.2005

Ben güzelin sarhoşuyum,
Bade içmek haram bana.
Sevdaların ayyaşıyım,
Meyli rebap haram bana.

Gözlerine hu çekerim,

Köle olmak varken can dostuna,
Can vermek varken sevdiklerin uğruna,
Acze düşmek neden, sorarım
Vardığında yolların karanlıklarına…

Şair aç kalır, susuz kalır, uykusuz kalır

Yorgunum.
Yıllar geçti,
yıllarda uzun yollar,
yollarda aşklar, ayrılıklar, özlemler…
Ne aradın, ne sordun,
ne geldin dost.

Bakıyorum yine kabardın,
kudurdun deniz.
İki nefes kokunu çekip, martılarla muhabbet,
simidimi paylaşmaktı niyetim.
Ne alemi var şimdi kıskançlığın, durup dururken
vallahi söz, balıklarına dokunmam.

Sevgi nedir?
İnsanı sevmek mi?
Yemişi, çiçeği,
kuşları, taşları,
parayı, yaşamayı
sevmek mi?

Hak' ka niyet ettim düştüm yollara
Aşk ile savruldum, yandım odlara
Cümle itirazım sahte kullara
Gönüller sultanı nerede ola?

Doğruluk içindir verdiğim kavga

Nere gitsen kaçamazsın nafile
Sonun belli, sen aldırma güzel dost
Yürüyesin hep doğruya, güzele
Döneceksin bir gün sen de gazele

Yaz hele can, bir kalem al yaz hele

Yaratan seni gül diye yaratmış
Yaşayıp aşkı bul diye yaratmış
Dünyanın haline ağlama sakın
Yaratan seni gül diye yaratmış

Dikenler acıtıp canın yaksa da

Gurbetteyim derim amma
Sılam yok ki, nere gidem.
Çok yalnızım derim amma
Sevenim yok, kime gidem

Aradım bir ömür boyu