Kaderim olamaz seni sensiz yaşamak
Kederin olup ölürüm sevdanla
Taşır güneş ışığı seni bana
Gölgende kalır isem ağlarım.
Bir dalarım bir çıkarım dünyana
Papatyalar açardı bahçemizin tam ortasında.
Çocuklar tırmanmak için koşardı ağaç dallarına.
Annem para verdimi elime, koşardım bakkalın kapısına.
Diğer çocuklar Şeker alırdı, Gazoz alırdı,
Ben her zaman niyet çekerdim aldığım parayla.
Eve gittiğimde annem ne aldın dediğinde,
Bakalım sen benim gibi yeşerebiliyor musun?
Benim gibi her şeye inat büyüyebiliyor musun?
Yoksa daha başlamadan boynunu büküyor,
Hayatın ne olduğunu görmeden mi ölüyorsun?
Bakalım sen benim gibi yürüyebiliyor musun?
Sen hiç gülen adam gördün mü ?
Gecenin bir yarısı ve ben gülüyorum.
Aklıma geliyorsun ve sana gülüyorum.
Sen sıcak yatağında mışıl mışıl uyurken.
Sen hiç düşünen adam gördün mü ?
Başımda bir ümit yelkeni, yüzüyorum bu şehri baştan başa.
Elimde kelimelerin karma karışık dizildiği, bir kara tahta.
Aklım bir Dünya, dönüyor bir o yana, bir bu yana.
Çözdüm kelimeleri her harfinde sen çıkıyorsun.
Yaşam akan bir nehir kadar hırçın, alıp götürüyor beni.
Gökyüzünü seyrediyorum, yıldızları sayıyorum.
Bir yıldız kayıyor aniden tutamıyorum.
Ayı seyrediyorum o masmavi gecede
Kayboluyor yavaş yavaş yetişemiyorum.
Üzerime soğuk soğuk vuran yağmur damlası,
Uyandığında ve yalnız hissettiğinde kendini.
Kime sarılacağını bilemediğin bir günde.
Unutma en yakınında olana sarıl.
Birincil dostun kendinin ta kendisi.
Yaşanacak bir ülke bulabilmek ümidiyle
Son kuşlarda köçtüler.
Belki geri gelecekler
Karınlarını doyurma telaşında
Peki ben,
Neden geleyim?
Bir yöne bakmayı bırak.
Bir de başka yönlere bak.
Hayata küsmekten çok.
Çözüm bulmaya bak.
Sana uzanan elleri geri çevirme.
Bakışların
Puslu camlar arkasında
Gizlenip kalmasın
Seslenişlerin
Kilitli odaların içinde
Kısılıp kalmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!