Deniz ucun nerede senin.
Görünmüyor göremiyorum.
Dürbünle bakıyorum
Olmuyor yine.
Sonun nerede senin.
Girsem kumsalın kumlarını yavaş yavaş çiğneyerek.
Karargah kurmuş sanki her yanıma düşman.
Karanlık havada pusuda bekler gibiyim
Korkmuşum geceden cesaretim yitik.
Konuşsam sesim çıkmaz gibiyim.
İki ağaç bir çalı arasına sinmiş kalmışım.
Bir rüya gördüm bu sabah.
Sen vardın bir tanem,
Sen ve ben.
Sus dedin bir anda
Sustum hiç nedensiz.
Bekledim konuşacaksın diye
Korkma sevmekten,
Öylesine saf, öylesine bakir.
Vazgeçme yık engelleri
Çokta düşünme nereye gideceğini.
Sadece sessiz ol,
Kıldan ince bir çizgidir
Bakışların,
Beni bıçak misali kökümden kesip alan,
Soğuk kırık bir cam parçasıdır
Dokunuşların.
Her an yaralanma korkusu içimde,
Kusursuz bir güzellik bu,
Bakışları sevgi dolu, zarif bir kuğu,
Gözüm hep onu arar oldu,
Özler mi insan her an bir kulu.
Yokluğu beni yordu,
Var mı kurtulmanın bir yolu?
Aşkının içinde kalmışım sanki
Üç duvar, bir parmaklıklı mapushane.
Ne çıkmaya niyetim var benim.
Ne de sensiz gitmeye.
Sıkışıp kalmış bir şeyler var sanki
O güzel elbiseni giyinde gel
Endamını getirde gel.
En tatlı gülüşünü takında,
Ellerini ver bana
Düşmesin yüreğin sakın dara.
Beni dert sahibi yaptın,
Yüreğimin duracağı ,
Her köşeyi kaptın.
Söyle bana ne yaptın.
Beni seversin diye,
Söyle,
Beni korkutsa da.
Sen yinede söyle
Nede olsa böyle de yoksun.
Söyle,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!