insan olabilene hayat tıpkı şiir gibidir..sarılacaksın seni hayata bağlayan noktaların herbirine...seni hayata bağlayan noktalarını kaybedersen noktalar gider "sıır" kalır..((nGn))
arzıs sevmelerin eşiğindeyim,elpençe divana durdum.el etek öpüyorum gurula hemde.destansı bir sevdanın beşiğindeyim,aşkın sallantısına uydum.onulmaz bir yaram var aşka dair, ölümsüzlük döşeğindeyim..((nGn))
çok zifiri içimde ki sana dair, uslanmayan çocuk havasındakı o başedemediğim ama başeğmediğim özlemin..((nGn))
iri ve kel bir akbabayım..ardından iştahla yalpalayarak yürüyorum. sevgili sen koş önüm sıra,ben ardında öldürdüğün duygularımın leşlerini yiyorum...((nGn))
olay yeri incelemeyim sanki,her aşk öldüren her hunharca sevda katleden,akıl almaz biçimde yarım bırakılan ve seri kalp çalınmalarında ihbarı bana yapıyorlar..ki ben kendi olay mahalimden çıkamamışken daha..((nGn))
bağ bozumu şimdi naçar sevdalar.
yıldızlı bir akşamdı
çok içmiştim
amansız bir başağrısının
diline düşmüştüm
son şişeydi tepeme dikmiştim
rakı bitmiş meze bitmiş
Özlerken yoruluyosun
Beklerken yoruluyosun
Düşünürken yoruluyosun
Umursanmayınca yoruluyosun,
Tek taraflı olunca yoruluyosun..
Gelirken yoruluyosun,giderken yoruluyorsun..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!