Engin Özdemir Şiirleri - Şair Engin Özdemir

halim yok mecalim yok,beyhudeyim bir başıma,
dostum yok postum yok,serseri geldim bu yaşıma.
sormadım hiç kimseyi kimseler sorsun beni,
görmedim hiçbir canı,niye görsün can beni.
halda gider gördüm,malda gider
amel kalır geride,uçar herşey han da gider

anlat bakayım bana içinde ki medcezirlerin hikayesini.ver bana birazını hafiflesin yüreğindeki omuzundaki yükün..hadi bütün kalbim ve samimiyetimle yüreğimle sana ve içindekilere hazırım.kapadım gözlerimi kulağım sende,sende kapat gözlerini ve başla bir yerden gerisi gelir..haydi gönlü ışıklı kadın,haydi yüreği tebessüme gebe dilber dilim lal sana sustum..buyur gir dilediğin yerden içimin enginine,ardına kadar açık kapılarım görmüyormusun..cereyanda kalıyoruz bak üşümüyormusun...

.lakin en büyüğü hatanın bendedir..adına kocaman umutlar hayaller yapıştırmıştım..kendimden özür diliyorum yeri gelmişken birdaha...yaşattırdığın işe yaramaz,aşağılık,hiçlik ve kimsesizlik duygusu için..eksik olma..

Her akşam yüreğime yağar
Kasım yağmurları
Taşar sel olur coşar
Lakin boşalmaz
Islatır içimi
Sızlatır dişimi

Vedalaştıktan sonra
Daha otobüse binmeden
Özlemiştim seni ama
Ama az önce gitmiştin
Ve yoktun bir daha
Bir daha olmayacaktın

nasıl sevdim bilemezssin
nasıl sevdim
bakma göremezsin
göremezsin bakma dedim
nasıl coştu yüreğim anlayamazsın
nasıl coştu

bisiklet..
bu gün gördüm evinin önünden geçerken,balkonuna baktım o hep oturduğun sandalyenin üzerine hani sırtını verdiğin pencerenin önüne..bir sürüde çiçek koymuşsun ve birde fesleğen..rüzgarı işittim tam geçerken balkonunun önünden.hep bir türkü mırıldanırdın,yada ben tam o zaman mı denk gelirdim yoksa benimi görürdünde başlardın"altın hızma mülayim,seni haktan dileyim.yaz günü temmuzda sen te
rle ben sileyim"iki gün olmuştu bahçe duvarınızdaki incirin sütünü çıkarmayalı ki tam ikinci voltama asılacakken küçük kardeşinden duydum"sen biliyomusuunn ablam bana bisiklet alacak amcaya kaçtı"benimde dizlerimde derman yüreğimde fer kaçtı,öylece yığılıverdimmavi boyalı bahçe kapısının dibine,işte o zaman gördüm gece yarısı odanın pencere korkuluklarına astığım ellerimle topladığım yolunmuş yerde boynu bükük kır çiçeklerini.-bana söyleseydin kardeşine bende alabilirdim bir bisiklet en kırmızısını hemde..

haylaz bir çocuk geziniyor bağlama teli gibi titrek yürek kıyılarımda.ayak izlerini silemiyor ne dalgalar ne gözyaşım.her adım arzı hızlandırıyor dönerken,her adım kanımı donduruyor yürürken..ey içimde gezinen,ey içimin engebesi,kendime hıncımı büyütüyorsun haberin varmı,büyürken sen içimde usul usul..kes artık büyümeyi,daha ben büyümedim ki ..

demekki bir gün herkesi çıkınca kapıdan,karşılayanmış esmer bir ayrılık..devşirilmiş ağrıların himayesinde...((nGn))

ne olur dokunma bana şu an çok doluyum.parmak uzatsan ağlarım,dokunsan infilak..
elleşme bırak sonuçta gitmeyecekmisin..o sarsıntıma sebep hoş çakalı söylemedimi dilin baka baka gözlerime...
git gerek yok teselline,ben ederim beni teselli.sen git bundan sonrası belli uzun LM yi çekeceeğim ciğerlerime kokun yerine..bu dumanla senide çektikçe çekeceğim enderine.
kocaman dumanla çekeceğim inat olsun diye bıraktığın girdaptan kederine...(((nGn))