Engin Özdemir Şiirleri - Şair Engin Özdemir

Geveleme ağzında lafı
Ne söyleyeceksen çabuk söyle
Yemin ederim görmedim senin gibi
Sakız misali laf geveleyenini böyle
Ne oldu gidecek misin yoksa
Yoksa beni çiğneyip geçecekmi sin

“Gözlerim gözlerini gözlerken gözlerinin
Gözlerimi gözlemediğini gözleyince
Göz yaşlarıyla dolan gözlerim
Gözlerinde göz göre göre tükendi…”
20.10.2002

hani zaman bulursan,hani fırsatın olursa diyorsun ya sevgili,ne yazıkki yok fırsatım..ben yirmi beş saate bağladım seni düşünmeyi.fırsat bulursan deme! her anım senken düşün deme,fırsat deme.çivi çakılıysa sol yanımda sevdana dair,ve sancısı asılıysa aklımın ucunda bana fırsat deme.akreple yelkovan bile aciz kalmışsa,zaman bile yetmediğinden utanmışsa,elbette bir sebebi olmalı..ve elbette sebebim sensin,yaşamayada ölmeyede.lakin gözlerin çakmak çakmak bakarken her yeni güne bir bahanem olurlar,bir nefes dahası için..o halde sınırsız yaşamak gerek,bu kahpe dünyadan bir mutluluk daha koparabilmek için

(Kurban Bayramı’nın İlk Günü)

Gece üç beş nöbetindeyim
Çaprazdayım
Bir özlemişim ki seni
Hava da buz mu buz,

Kollarımdaki boşluğu hissettim
Dudaklarımdaki titremeyi
İçimdeki sancıyı hissettim
Gözlerimdeki nemi
Hissettim yokluğunda

Bir kadın tanıdım
Kostümlü bir kadın
Siyaha boyanmış saçı
aslında hicrana bulanmış
Gözleri kömür karası
Bahtı soba kurumu

unutmakmı..bir sarhoş kusmuğu gibi fışkırıp serpildin asvalta beynimden..lakin midemde pek kazınıyor sanırım o kusmuğu geri yiyeceğim ben...

zikrederken diller sevdayı insanca
bereketini yağdırıyor sevgili,gör nasılda
yemyeşil rahmetli canlı bir nisanca
kururmu hiç aşk böyle bir fasılda
farketmez dert gam tasa hicranda..

biliyorum sen bilmiyorsun nasıl çok özlediğimi seni,nasıl çok düşlediğimi..ne bil,ne ara neden gel farketmiyor..bilesinki sevgili sahursuzda oruç tutuluyor..

önce krağılar düşürdün içerime,şimdi ayaz bir sürgündeyim..vuslatsız hesaplaşmaların eşiğinde,kan ter içinde bir gecenin yalnızlık beşiğindeyim..haydı konuş,haydi elini,parmağını oynat.haydı sukuta salma kendini.gördüğün gibi işte; sıfırım tükendi..ve acaip derin karanlık yüzün..ve o yüzden bana bıraktığın bu çırıl,bu devinimsiz bu paldır küldür hüzün..