Koparıp attığım bu, takvimim yaprağıyla,
Ömrümden bir gün daha, koparıp da atmışım.
Şöyle dönüp bir daha, ardıma baktığımda,
Dünümle bugünümü, savurup da atmışım.
Geçmiyor diye yanıp, gereksiz harcamakla.
Hesapsızca zamanı, su gibi akıtmışım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
