-Düş ‘ün küresindeyim senin.İç içe rastlantıların ruh ermişiyim.
Özüme dair daireler çiziyor bahtımın denizi. Ben illa ben diyor.
-Kendimi kaybetmenin ummanlarına ufkumun dehlizlerini ekledim.
Hayıflanışımın gün görmüşlüğü zahirlerine sobelendi. Aşk kendine gidişin içsel yolcululuğunda varı var edip yok olmayı ar eden bir akışın can suyu. Yanılgılarım bu yüzden yüzüne asimetrik sonlarını sunmuyor.
-C/an dilindeyim. Tevriyeli sözcüklerin devriyesindeyim. Hallac- ı Mansur olmak güzel bir rüya. Ben’den ben’e. Ben’den en tanıdık sen’e mistik istendikler sıralamak.
-Ki Mansur, Enel Hak derken başka özlere tin dersi veriyor:
“Yoksun ama, içimdeki bilinçten değil
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta