Benim gönül yurdum
Birbilsen hasretinle nasıl yoruldum
Yaprak oldum rüzgarlarda savruldum
Her gelen gidene seni sordum
Seni seven bu kalp içime sığmazdı
Ömrümün her kışı seninle bahardı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta