Bir anne düşler, hayalleri çökerken.
Hatıralar anılar bedeninden göçerken.
Namlular susmaz, kinle öperken,
Filistin’de çocuk aç, bombalar iner,
Dünyada zalimler güçsüzleri yener.
Vicdansızlar uyur, rüyası rahat,
Kardeşi yanar, umurunda mı hayat?
Geçip giden zamanda öylece akıp gitti yıllar,
Geriye kalan işte o hatıralar.
Yoksulluğu sarıp içimizi kan ağlatanlar,
Gurbete salan o zalim yıllar.
Garibanların yolu, gurbet yolu,
Sustuğum her cümlede biraz daha eksildim.
İçimde yankılanan kelimeler, artık anlamını yitirdi.
Ne sarılacak bir umut kaldı,
Ne de tutunacak bir sebep…
Kendimi, kendime bile anlatamaz oldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!