Sevgilim, izlemelisin kalbimdeki tiyatroyu
Doğaçlamadan, ezberlediğimi bilmelisin seni
Ne sahnelerde görebilirsin kendini
Ne de kırmızı bir perdenin arkasında
Oyun için henüz bıraktığım ellerindeki
Sıcaklıkla ısıt sandalyeni
Hayat,adını yazdım,yaşayamadım
Görünür ya uzaktan aynen öyle
Sen,yıldızlardan düşen aşksın
O yüzden ceplerimi dolduramadın
Baktım,baktım ve baktım hepsi başka güzel
Bir çöp gibi biriktirdim seni
Bir kenara,ve baktım deliyor
Kalbini, poşetinden sıçramış
Şekilde kan kokusu
Ki ben daha ne sevdiklerimle
Bir vapur geçti önümden henüz
Dumanıyla bana bir yer soruyor gibiydi
Aşkına benzettim aslında süzülürken maviliğime doğru
Sende bana sormuştun kalbimi
Ama sis kaplıydı sana gösteremedim
Söndürmüşüz feneri kaldık yine karanlık ve deniz
Bir balıkçı şivesinde kahrolmuş savaş sonrası nefis...
Mayhoş ömrümde nedendir gökkuşaklı dibe vuruşum
Renkli renkli açar kör noktalar, bilmezler en son ben koymuşum...
Büründürmüşüz matildayı kaldık yine mest ve sarhoş
Sen ki yıldızların kapisinda kabul olsun diye bekledigim dileksin
Güneşin sarisinda sıcaklık karanlık ayın ışığısın
Sen ki sonbaharda kırık bir yaprak hışırtısı ve ilkbaharın çiçeklerisin
Gülen yüzümün gamzesi ağlayan gözümün gözyaşısın
Nicedir boştur kalbim benim
Mürekkep midir geceler?
Olsun yinede kağıt olan yıldızlar vardır
Sindiremediğim sözlerle sıska bir köşede
Boğuşup kaldım
Olsun yinede elimi saran kalemler vardır
Dile geldi sokaklar dün gece
Çocukluğumu hatırlattılar boş boş hayal kurarken
Köşeyi dönünce seni gördüm mesela
Taşıyamıyacağım aşklar bıraktı kaldırımlar üstüme
Dile geldi sokaklar yağmurda ıslanırken
Seni ilk gördüğüm zamanı hatırlattılar
Vatan eldiveninden çıktı
Yoğrulmuş türk çocuğu
Ülkesini vermedi soysuza
Sakladı kendini milletin bolluğu
Ebediyete ermiş cesur şehitler
Alfabendeki sessiz bir harften ibarettim
Noktalarla konuşturamazsın beni
İçimdeki özlemi büyüttüm yıllarca
Bilmezsin belki ama sen uyurken uykusuzluğu icat ettim
Kendim için yapmadım hiçbir şeyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!