Umutlarla yeşerdik hep biz, rüyalarda karabasan içinde
Yine de ser verdik sır vermedik sevdiklerimiz uğruna
Nefsi izzetimiz den olduk vazgeçmedik yarınlarımızdan
Kahrolsun bu faşist düzen, hiç uğruna insanlığı öldüren
Ey siyasi baronlar, maşası olmayın Emperyalist faşistlerin
Bir kin uğruna hin oğlu hin olma gafletliktir yapılan
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İnsanlık; insanı, insan olarak sevmeyi öğrenmedikçe, işte o karanlık düşünceler içinde olanlar, onları birbirine düşürmeye devam edecekler böyle. Çünkü onlar, kandan beslenir. Çünkü onlar, sadece kendi menfaatleri için vardır. Çünkü onlar, puslu havayı severler...
Yine de umutlar bitmemeli... Yoksa yaşanmaz olur dünya...
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum. Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta