Emirgan'da Şiiri - Nurettin Özdemir

Artık hülyası kalmamış bir zamandayım.
Yıllardan sonra tek başıma Emirgan'dayım.

Akşamın bu tenha saatinde, her kaygıdan uzak,
Geçmiş günlerin özlemini derinden duyarak...

Yorulmuş kalbimle oturdum o eski yerde.
Bir sevgili hayalidir aranan pencerelerde.

Bıraktığım gibi değil cami, minare, ezan.
Tuğralı kahve, demli çay, mermer şadırvan.

Çınarların gittikçe koyulaşan gölgesi,
Asırlık çeşmenin kurnasında suyun çınlayan sesi...

Bir ilahi bestenin ahengiyle söyleşiyor.
Ömrün, zaman dalgalarıyla uğraşması çok zor.

Bu sahillerde geçen güzel günlerdir özlediğim.
Tekrarı imkansız bir eski şarkıdır dinlediğim.

Yazık! .. her şeyi değiştiriyor zamanın acımasız eli.
Kalbim dayanmaz artık eski şarkılara, kalkıp gitmeli.