Dilinle uyuşmaz kalbin,
Gözlerinle bir değil.
Kendinle savaşta gibisin,
Bu geçtiğin ser değil.
Kaldırımlarla yoldaş ol,
Renk geldi gündüzüme geceme,
Benden selam söyleyin kuşlar, al yanaklı yare,
Giderken bırakın derdimi bulutlara,
Onun derdi açtı kalbime yeni yara.
Nicedir gözümün feri gitti,
Öyle dertler var ki,
Ne türküler,
Ne ağıtlar
Yakıldı.
Öyle dertler var ki,
Sen bendensin, kalbimdensin
Dileklerim, aklıma takılan şiirsin
Dilime dolana şarkım
Gün geçtikçe yeniden sevdiğimsin.
Sen karanlık günüme aydınlıksın
Savaşıyorum seninle
Sen olmadan hem de
Celbettim
Sulh ettim
Sen olmadan seninle
Yanağıma yaş değdirdim
Bir yerde duymuştum;
“Sevda mezarlığımızda,
‘seni seviyorum’ diyemediklerimiz
yatar. Ve eklerim ; en çok da ,
çaba göstermediklerimiz.
Soğur, küllenir ve uçar.
Sen ki gözlerinde denizi taşırsın,
Sen ki canıma can katansın.
Sen ki ruhuma ilaçsın.
Sevdam sende durdukça.
Sen ki bu kalbin sahibisin,
Toprağa düşen tomurcuk
Can atar filizlenmeye .
Aşkta öyle ya
Dökülmek ister şiirlere.
Mısraları doldurur,
Galiba son günler
Güneş son defa doğacak sanki
Ayı son defa göreceğiz
Bir rüzgar esecek son defa
Yari son defa seveceğiz
İşte bu son yağmur
Kırılan kalplerle dolu,
Tutamaz ya dilini insan.
Yok mudur bunun başka yolu?
Her kitapta yazar sev ve koru.
Sevmemek işte, insanlığın sonu,
Korumamak işte, kiminin huyu suyu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!