Seni özlediğimi bile bile umursamıyordun hayatı.
Sevgim bir kenarda, sense bir kelebektin.
Çiçekten çiçeğe dolaşıyordun anlamsızca. Hayat mıydı bu. Bir gün farkına varacaksın ama, herşey çok geç olacak. Yitirdiğin aşkı anlayacaksın. Belki de ağlayacaksın. Bu sefer ben umursamayacağım. Yanında hiçbirzaman olmayacağım.
Öyle bir aşktı ki yüreğime yerleşen, deli tutkularla beni mahvetmişti. Anlamadın...belki de hiç sevmedin beni. Sevgi olmasa bile saygı olmalıydı yüreğinde. Onu da çoktan kaybetmişsin farkındayım şimdi. Oysa hayatımın tek anlamı sen din. Çok sevmiştim. Gecem, gündüzüm yalnızca senin di. Şiirlerimdin dizelerimde ki aşk böceğimdin benim. Sense hüzzam şarkı oldun bana nedense..Ağlamakla mı geçecekti ömrüm. En iyisi yüreğimi aşka kapamak. Sen yine uç bildiğin yerlere.. Artık umursamıyorum seni. Açık olsun yolun tüm ömrünce.
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan