Bugün aşkın ellerinden tut;
Son defa kucakla sevdayı.
Duvarlara sorduğunda
Anlayacaksın bu faciayı.
Ardında ellerim yüzümün arasında,
Çöküp kalacağım sadece.
Sessiz bir bakışım gelecek ardından,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta