Beni böylesine üşüten, hasta eden bu soğuk ve çorak kalpten göç etme vakti geldi,
Bu diyarların bir gün yeşilleneceğine dair umudum artık kalmadı,
Kanatlarımı çırpıyorum, sen de elini salla
Sevgilim, son yazım bu sana
El - veda.
-Sabo Kosimova
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta