bazen hayat boş bir odaya benzer
zemini betondur içinde kimse yoktur
girersin içeri hoş geldin diyen yoktur
zaten gidecek başka bir yerin yoktur
yorgun argın uyumak istersin hemen
yattığın yer betondur şeklin cenindir
yeni bir güne uyanmaktır tüm ümidin
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam