Ne şafak saymaya gücüm var nede akşam,
Gündüz sırtımdan güneş vuruyor,
Gece karanlık…
Bir de nöbetlerim oluyor ay ışığında,
Buz kesen bir yalnızlık sarılıyor boynuma.
Ellerim üşüyor.
Sonra silahıma emanet ediyorum alnımı,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta