Sen ne sanmıştınki elin adamı.
Yalnızlığına ses veren sadece bir martı.
Beyoğlu tarihinde, görmedi böyle kasvet.
O da onayladı, benim yalnızlığın tarafı...
Bu aç karna kaçıncı kahve.
Ne uyuşturuyor, ne unutturuyor gelmeyişini.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta