Kırıla döküle yosun tutmuş kalbimizden biz mi sorumluyuz?
Peki bizi bu viran hale getirenler,
Ruhumuzu çürütüp, kalbimizi taşlaştıranlar,
Merhamete uğramamış kalplerinin karasını bize çalanlar,
Hani nerede onlar!
Onlar pamuk gibi mi?
Öyle bembeyazmı?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta