Şimdi yine Enuma Eliş’teki ilahiye dönelim.
Apsu (An) –Göktü. Tatlı su yöresi olan yer ve o yerdeki gruptu.
Tiamat (Ki) Aşağı yer olan tuzlu su ile bataklık yöresinde oturan gruptu.
Mummu; sentezdi. Sentez ürünüydü. Doğan melezlikti. Birleşmeyle melez iliğin doğumu olan ilkeydi.
Bu hem yeri gökten ayırmanın mana diliydi. Kendi bölgesi dışında olanı tanıma ve girişme olmakla olay latan gelecek oluştu. Bu sözcükler hem ittifaklı olanı, hem sosyal mantığın anlama şekli olması ile
1- Apzu ve Tiamat ya da An ve Ki’nin her biri bir grup temsilcili olan söylemdi. Yer, yön ve grup adı olan söylemdi. İttifakla yansıyan ve ittifakın anlatım dili olan ilk söylemdi.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta