Sana durulanmış kelimelerle sesleniyorum.
Yüreğimin virane sonbaharında
En güzel çiçekleri kurtardım, sana geliyorum.
Ekmek kokan bir coğrafyada
Tek eksiğin çiçek...
Çünkü yıkıntılar bırakılmış manzarana...
Biliyorsun, yaşamak için ekmek yetmiyor.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
