gece
ansızın ayrılırdı gökyüzümden
seni kimseler bilmezken bulacağım diye mırıldanırdım
sır, hani şu sarıp sarmalamakla meşhur
kimsesizliği başına taç ettiren hakikat
işte o, onlar, onlardan biri
seni bana karşılıyor olmalıydı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta