Ara sıra, komşuma ettiğim lafı eviriyorum,
Sadece sınırlarımı zorlayıp, o anı kurcalıyorum,
Düzeltsem batıyorum, sussam kahra uğruyorum,
Musluğu açıyorum avcuma, aman tanrım fısıldıyorum.
*
Yeter artık toparlan biraz, şu halinden bir uyan,
Sıradan bir karakter yok, senaryona bir uyan,
Kısacık bir sahne şu anımız, hepsi bir kurgu,
Olan biten her neyse unutulur, seyirciyle avun,
Kapanış jeneriği akıp gider, sen kahkahayla avun.
*
Şimdi de patronun bakışını, aklımda çeviriyorum,
Manasızca yetkimi aşıp, anlamlar icat ediyorum,
Açıklasam saçmalık, bahsetmesem boğuluyorum,
Bir acı kahve yapıyorum, eyvahlar fısıldıyorum.
*
Hadi canlan ne olur diril, bu rolden bir çık,
Figüran falan olma, tüm metnine sahip çık,
Ufacık bir an bu olanlar, sanki bir stüdyo,
Konu neyse değişir, yeni bölüme odaklan,
Perde kapanır ve unutulur, sen alkışa odaklan.
*
Bazen o iki ahbabı, fena halde takıyorum,
Alanımdan saparak, gizlice onlara bakıyorum,
Soru sorsam abes, sormasam meraktan çatlıyorum,
Şöyle bir esniyorum balkonda, of pof mırıldanıyorum.
Kayıt Tarihi : 27.10.2025 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!