Bilmediğim yollar uzadıkca; Gideceğim yerler, heyecanlandırır beni; hemde korkutur.. Her kilometrede yüreğim kozasına sığmayan kelebek gibi.. Biraz hüzün o coşkuyu bastırsa da.. Arkamda bıraktıklarım; Onlarsız, Hani uzaklaşmak istedikce yüreğin daha çok sever ya, o zamanda kendinle bir mücadeleye girersin..Ben mekan, zaman değişikliği istedim..İstedim de neden sen benimlesin onu anlıyamadım oysa yıldızlara, aya gider gibi bir daha dönüşü olmayan yollar gibiyim..Her sapakta, her virajda azrail gibi dikiliyorsun karşıma..Korkuyorum görüş mesafemi kesiyorsun..Direksiyonu kıracağım uçurumlara sonum olacaksın..Ay ışığının şavkı vurdukca ormana her çalı dağ oluyor korkuyorum, buz kesiyor bedenim..Ölüm gelsin korkmam derdim oysa korku; Ölüm korkusunuda aşmış..Nerdeyse şafak sökecek ama bugün geçmi doğacak güneş..Yarasalar uçuyor arada önümden; Neden bülbüller ötmüyor ki? Hani herşeyin zamanı vardır ya Şimdi eylül göçmüş olmalı kuşlar.. Oysa ben hazan mevsiminide seviyorum..ölüm gelmezse yeniden doğacağım, ilkbaharda uyanan tomurcuklar gibi, tüm kasvetli duygulardan arınıp..Merhaba diyeceğim yaşama..ece..
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Teşekkür ederim İbrahim bey..
Beğeniyle okudum güzel çalışmanızı, tebrik ediyor ve tam puanımla da kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta