Tabiatının en vefakar olgularından öpüyorum Ebruli
Bir kent ışığının ayazından, dumura uğramış topraklardan fışkırarak yazıyorum
Az önce uzak şehirlere giden otobüsü devirdim geldim
Atlı karıncalara bindim, şeker kamışlarının arasından gökyüzünü seyrettim
Tuttum bir yalnızlığı en kadim yerinden tutuşturdum
Bize yakışması için Kaf dağlarının ardından en güzel kelimeleri buldum
Ve sonra gerektiği kadar sustum..
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta