Tabiatının en vefakar olgularından öpüyorum Ebruli
Bir kent ışığının ayazından, dumura uğramış topraklardan fışkırarak yazıyorum
Az önce uzak şehirlere giden otobüsü devirdim geldim
Atlı karıncalara bindim, şeker kamışlarının arasından gökyüzünü seyrettim
Tuttum bir yalnızlığı en kadim yerinden tutuşturdum
Bize yakışması için Kaf dağlarının ardından en güzel kelimeleri buldum
Ve sonra gerektiği kadar sustum..
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta