Ben bütün kitaplarımı açık bıraktığım için üşüdüm
Geçmişin, bugünün ve geleceğin kaplanları kafesteyken
Bir kadını adından tanıdım önce kapı aralığında
Kendimi nasıl bulduğumu anımsamadan otelde
Bileklerimizin üzerine çıkarken kan, sıcak bir anlam
Hiçbir şeyi bitiremeden hep alfabeden başladım
Yurdumun kokusunu aldığım akşamlar gözlerim dolardı
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta