Düz Çizgi Şiiri - Kasım Kobakçı

Düz çizgide 19:30;
    gerildikçe uzayan anlar.
Bir yol bulup,
    geçelim iletişime.
Bir yol bulup,
    kalalım iletişimde.
Derinden duyulur,
    fısıltılar...
*
Kulaklarda,
    uğultular.
Sıkıntı varsa ki,
    hiç haber yok şimdi.
Sıkıntılar mühim,
    yalnızca sıkıntılar.
Yakalayabilir her bir dönemi,
    artan kızıl alevler.
*
Demircinin,
    kaygıya kapılıp,
        bırakıp tükenecek sıkıntısı,
            titreyecek ya da kaygıya kapılacak,
                her bir günde yanarak.
Hayallerde,
    dahi.
Sivas, Trabzon demekle benzer bu anda,
    cümle içinde düşünmekle şimdiyi.
Özgür yaşamak mı,
    ama ne dün, ne de yarında...
*
Çare burası,
    ama harf ötesi aslında.
Başlangıçlar da,
    sonlardır öyleyse.
Elbette ki,
    biter başlangıçlar.
Ve o yer,
    işte burası.