Aklım kim bilir kaç karış havada dolanmakta yine bilmem ki başımdan
Aktım döküldüm içimden yine hep senin adın var her damla gözyaşımda
Kalktım yürüdüm çok uzaklaştım sanmıştım ben bu azılı belalı aşktan
Baktım bir adım öteye bile gidememiş kalbim hala yolun başında
Hakkım bu mu şimdi benim payım hep mi yalnızlıktan yine mi pişmanlıktan
Şavkın vuruyorken senin başka evlere benim içim hep kör karanlıkta
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta