Düsturlar Ve Desturlar Şiiri - Cihat Şahin

Kavramlar karışmış, bilinmez düstur!
Yanlış makamdan, istenir destur!
Sathilik gabilik, dehşetli illet,
Bunlara düşenler, ilimsiz nastır!

Müminden mümine, tevazu gerek!
hilimle sevgiyle, dolmalı yürek.
Olmalı gururdan, kibirden ırak!
Bunları yapanlar; mübarek hastır.

Kavl-i leyindir, tebliğde usul!
Demeli nebiler, demişse nasıl!
Güzeldir Hak düstur, çok hoştur asıl!
Benzeyen nebiye, hassül ehastır!

“Dâhilde niza yok”,sükûnet lazım.
Saymalı inancı, etmeli hazım!
Bağcıyı dövmeden, yemeli üzüm!
İnanca saldıran, ifsatçı nastır!

Kutsiye tecavüz, onanmaz asla!
Vicdani ölçüler, elvermez asla.
“He” demez insanlık, terörlü fasla!
Huzuru bozanlar, en şerli taştır.

Müslim’in düsturu; kitap sünnette!
Asla değildir, hissi cinnette!
Dinine uyanlar, yaşar cennette!
Diniyle küsenin, atisi yaştır!

Her dine saygı var, münafık hariç!
Mürtede densize, olurmu rayiç?
Nazar-ı hakta, ifsatçı bir hiç!
Elbette makamı, çılgın ateştir.

Desturlar düsturlar, olmalı meşru!
Almalı manayı, atmalı kışrı!
Onamaz yanlışı, bilenler haşri!
İnsanca yaşayan, insi kardeştir.

Zımninin her hakkı, mahfuz islamda!
Sahiptir çok hakka, rahip hahamda!
Oku kitabı, kalma evhamda!
Müşterek şeylerde, eli birleştir!

Fikiri demenin, vardır adabı!
Kimse aşmasın, mezkûr edebi!
Saklasın cepheye, gayzı gadabı!
Mazlumu Öldürmek, kıtal'a eştir!