Düştü kolları bir çocuğun,
gözlerinde yaşam denilen telaş,
saçlarında irkilmişliğin verdiği korkudan tokası,
avuçlarında yorulmuş kocaman bir dünya ile,
not düştü yüreğiyle tarihe;
tek derdim, yaşamaktı ...
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta