Birbirinden ayrılmış düşünüşlerin sözlüğünde
Yalnızlık kumpası kurulur insan yüreklerimizde
Eskimiş birlikteliklerin söğüt altı gölgeliklerinde
Yaşam kendi dirimselliğini gizler derinliklerinde
Durmaksızın incelir ömür, dağlar düze iner hızla
İnsan olmanın eylemi sevgidir, yeşerir hazlarla
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta