Bu akşam, kapılarını açıyorum tüm yüreğimdeki kuşların.
Vakit, özgürlük vakti.
Saçlarımı bırakıyorum rüzgâra,
Ayak parmak uçlarım merdiven basamaklarını bir bir arşınlarken,
Dilime, henüz sonu yapılmamış bir beste düşüyor.
Ürkek ve yalnızım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta