Bu akşam, kapılarını açıyorum tüm yüreğimdeki kuşların.
Vakit, özgürlük vakti.
Saçlarımı bırakıyorum rüzgâra,
Ayak parmak uçlarım merdiven basamaklarını bir bir arşınlarken,
Dilime, henüz sonu yapılmamış bir beste düşüyor.
Ürkek ve yalnızım.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta