Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Yar diyerek geldin, tuttum elimi,
Şu nazını çeke,çeke usandım...!
Bir kez saramadım,ince belini,
Şu nazını çeke,çeke usandım..!

Viraneye döndü, şu gönül hanı,

*
Gurbet elin yabanıyla Yad'ıyla
Hep teslli oldum sıla adıyla
Bir yemek yemedim ağız tadıyla
Gurbet seni Çeke çeke usandım
*

Dünyada tatmadığım dert kalmadı
Çeke çeke usandım ben bıktım ben
Yalvardım yakardım duyan olmadı
Çeke çeke usandım ben bıktım ben

Bu yalan dünya da şartlar çok zalim

Ben derdimi taşa döksem taş yanar
Çektiğim kahırdan yüreğim kanar
Görenlerde beni bahtiyar sanar
Çektiğim kahırdan yüreğim kanar

Bağrımı deliyor seher yelleri

Şeytan kibir eyleyip
Asi oldu Allah’a
Kibrine yenik düşüp
Dedi asla Adem’e
Etmem secde vallaha

Kış ayları ılık geçti bu sene
Çağladı suları Kar'ı çiğdemim
Uyandı toprağı kabardı yine
Endemik bitkiler açtı çiğdemim

Bulutlar kabardı yağmur bol oldu

Silme gözyaşımı çağlasın aksın
Çek o ellerini, git Ahu gözlüm.
İsterse hasretin bağrımı yaksın
Çek o ellerini, git Ahu gözlüm.

Sevdiğim dediğin kalbi kırarak

Günü güne eklerim
Benim olasın diye
Vuslatını beklerim
Çık gel gönül yarası

Haktan seni diledim

Dönerim diyerek gittin dönmedin
Yapraklar sarıya döndü gelmedin
Gelirsin diyerek hayaller kurdum
Umutlarım bitti çıkıp gelmedin

Mahkum ettin beni yol gözlemeye

Giyimin kuşamın parlar güneşte
Bekledim hep seni hayal de düşte
Öldürdün yâr beni sen bir görüşte
Tenha bir köşede çıkma karşıma

İçim kan ağlıyor adın anarken