Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Yalandan sevgiyle kucak açanlar
Dostlarını darda koyup kaçanlar
Kanatlı kuş gibi hemen uçanlar
Sahte dostlar şimdi neredesiniz..?

Çıkar için türlü maske takıyor

Hiçmi görmen şu düştüğüm halleri
Bundan sonra sevmek neyine GÖNÜL..?
Kerem Aslı gibi yanan külleri
Bundan sonra sevmek neyine GÖNÜL..?

Yorgun bedenimle yol neme gerek?

Söyle nere gidip gönül eyleyim?
Değmezmişsin sevilmeye sevmeye.
Hasretinle ben her zaman böyleyim
Değmezmişsin sevilmeye sevmeye.

O Elâ gözlerin bilinmez diyar

Doldurup zehiri sabır tasına
İçeyim diyorum bırakmıyorlar
Karalar giyinip yârin yasını
Tutayım diyorum tutturmuyorlar

Unuttum Baharı görmedim Yaz'ı

Bitti umutlarım bağlandı yollar
Açılmıyor artık o beyaz kollar
Bizi ayırdı da hayırsız kullar
Kim sararsa sarsın neyime benim

Susturdun konuşmaz bülbül dilleri

apsan bunlara boşuna çaba,
Bunun haklı yanı varmı acaba,?
Duygular körelmiş uzak vicdana,
Gözler ayrı, vicdanlar ayrı görüyor..

Olmazı oldurur şu lanet para,

Yüreğinden ayrılıp, bir meçhule giderken,
Bir daha görmemen için, buradan gidiyorum.
Gemi limandan çıktı, hayaller bitti erken
Bir daha görmemen için, buradan gidiyorum.

Ben delice severken, can evimden vurdun ya

Sanma yaptıkların kar kalır sana.
Bana ettiklerin sende çekersin.
Kaldırıp fırlatın koydu bu cana
Bana ettiklerini sende çekersin..

Unutulur sanma kalıyor sevdanın izi,

Türkmen bizim,çerkez bizim,laz bizim
Kürt beyine verdiğimiz kız bizim.
Aleviler meclisinde çaldığımız saz bizim.
Ayrılığa düşmeyelim kurban olan canlar bizim

Doğudaki akıtılan hiç uğruna kan bizim

Dünya batacakmış batsın bana ne,
Artık yaşamaya gerek kalmadı..
Çaldılar hayalim,hazır bahane
Atrık yaşamaya gerek kalmadı..

Geceler ızdırap,göz yaşı verdi.