Ezanlar okunuyor, namaz vakti geçiyor,
İbadetlerimizle, Rab hatırlatılıyor…
Kul bir şeyler unutmuş, bilgisizce yaşıyor,
Ahiret hatırlanmaz, gelen tür üzülüyor…
Ezan göğe taşıyor, geçmiş hatırlanıyor,
Sesleri kaybolmuyor, bir canlı gözetliyor,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
