Üstüme çeker oldum yalnızlıktan bulutları.
Bahtım kara kar-adan_da dinle yağmurlarımı.
Ağıtları göğe yükselirken zevâlimin,
Don-durulmaz merkezinde zaman;
Ruhsuz-san, ah-valimin terk-i şehirler-inde!
Yine toplanır hatta, ömrümün başında kahroluşların,
Yedi verse de fazilet sana bu al meydanda;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta