Dumanlı. Şiiri - Fehmi Tazegül

Ben görmez oldum dalında gülü.
Figan eder durur şeyda bülbülü.
Görürüm rüyamda lale sümbülü.
Yetim kalmıştır dumanlı dağlarım.

Güvenim can nazlı güzel canana.
Acılarım kaderim olmuştur bana.
Yok güzellikler bakarım her yana.
Yetim kalmıştır dumanlı dağlarım.

İçim kan ağlıyor ötüyor baykuşlar.
Özgürce uçuyorlar gökteki kuşlar.
İnsan mazileri yazdıklarıyla yaşar.
Yetim kalmışlar dumanlı dağlarım.

Fehmi.
Çiçekler açmaz oldu uçmaz arılar.
Doğamızı katletmişler isyanım var.
Adaletsiz ülkemde zenginler yaşar.
Yetim kalmış dumanlı dağlarım.