Sanki devedikenleri sarmış çevremi,
Kuşatılmışım dört bir yandan yırtıcı dikenlerle,
Saplanıp dururlar yüreğime her güneş batışında,
Ellerime, yüzüme, ciğerlerime,
Bedenime, ruhuma, canıma, canımın çekirdeğine,
Düşerim hasretinin, boşluğa düşen bir taş gibi
Göbeğine.
Hasretin Gayya Kuyusu dibinde kaynayan cehennem,
Ne üstünden geçer bir ılık rüzgar,
Ne altından serin bir su,
Yükselir alevler, havaya tebelleş olan burgular gibi,
Dökülür zerrelerim ateşten pullar misali umutlarıma,
Ömür boyu elkızı, ellerkızı,
Dualarım sığmaz oldu
Avuçlarıma.
Serinletemedi senden esen rüzgarlar dudaklarımı,
Söndüremedi yangınlarımı senden gelen körpe yağmurlar;
Kahırlara uğramışım bir destursuz zamanımda,
Yanılıp ayak basmışım mühürlenmiş yerlerine kaderin,
Bana mirasından zerre kadar nasip kalmamış
Sevenlerin.
(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >21-22/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 21.3.2005 10:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!