Şarj kablom sensin Ey Yar! , makine bende kaldı,
Ruh sıkıştı,nefs hoyrat,akıl yok evde kaldı
Güç kalmadı takat yok,yüzde gözde astarlar,
Her vakitte boynuma, yağlı urgan asarlar.
’ Kop gel’ de Yarab! bana,güç ve şevk ver her daim,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta