İstanbulun karanlık gecelerinden birindyim yine dost.
Yaşadıklarım,gördüklerimi aklım hayalim almıyor.
Biz ne kadarda geniş mezhepli olmuşuz,anlayamadım.
Ne utanma ne ar namus kalmış.
Kimin eli kimin cebinde belli degil….
Oysaki gözünü sevdigim atalarımız,bizlere her şeyi iyi ögretti.
Hata, sakatlık bizdemi; bizlermi evlat yetiştirmesini bilemiyoruz.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan