Döne Bekçi Şiirleri - Şair Döne Bekçi

Küçük yaşta öğrendik mallarda olmayı hayal kurmayı
Peri kızı prenses yemyeşil ormanda birde prens bulmayı
Ipekler içinde renkli dünyalar Düşleyip prensle kaçmayı
Gerçekler yaşlandıkça küsüp ortalıktan kaçıp kurtulmayı

Biz masalları gerçek bildik acıları içimize derin sindirdik

Bir dağın eteğinde ormanın içinden bir taş evde
Göl ırmak yada nehir kıyısında yağmur sesinde
Belkide kuş sesinde su sesinde kahvaltı sofrasinda
Hafif rüzgar hafif güneş dertler unutulmus ne güzel

Evim taştan önünde üzüm bağı Çardak asmadan

Bu yerlerde adım adım izim var sisli puslu
Kader diye çektiğim için için sızım var
Gülmeyen yüzüm söylenmedik sözüm var
Aciyan kalbim yüreğimde bitmeyen hüzün var

Yorgun Gönlüm kırgın kalbim sevdallara

İmkansız sevdanın sarmayacak kolların hasretiyleyim
Bir varmış bir yokmuşla başlayan o masalın kül kedisi
Dibe vurmuş duyguların gelmeyen uykuların içindeyim
Hüzün vursada yüzüme ok batmış bir kere kordur içerisi

Gönül bu ya yorar adamı ipe sapa gelmez zor yollarda

Belki biraz sana ters birazda sıradanım
Düşüncelerim geriden iki çizgi aradayım
Kimbilir acım sana fazla Banada sınırdayım
Yorma kendini aldırma ben hep buradayım

Aldırma gülüşüme duruşuna takılma

Öyle bir gelirler ki sana doğru sevimli erdemli
Başları dik iltifatlar her biri kendinden kidemli
Eline bakarlar gözüne bakarlar kalbine akarlar
Aşkı sevdayı tutkuyla için için sende yaşarlar

Zaman durur hayat durur sanırsın onunla

Gitmiş olabilirsin butaraftan tek taraflı sıkıntı yok
Bir Özür bir veda bir gönül almadan hatta sormadan
Git Güle Güle yasattiklarini yaşayacaksin ölmeden
Kimbilir bekli geri dönmek isteyeceksin çoğu zaman

Değer bilmemiş kalpte zaman kaybetmektense

Hani derlerya senin yaptığını Çorumlu yapmaz yaptı
Sinsi sinsi ama sessiz ama sesli sever göründü
Gönül verdiğin bağlanıp sevdiğin kalbini kırıp gitti
Sanki aptal sanki enayi durumuna koyupta bitti

Dürüst güvenilir kendinden emin gösterip

Tam bağımsızlık i mücadelesi veren O Türk
Bir Vatan toprağı için ömür boyu savaşan ATATÜRK
Gecesini gündüzünü Aydınlığa adayan o ışık yanıyor
Cumhuriyet o Cumhuriyet bugün 100.yaşında
Meşalesi nesilden nesile sonsuza denk yanıyor

İsterdim derinde bir yerde bende olayım
Derdime hüznüme sevgiyle çare bulayım
Her sorunda yargısız infaz içlerinde olayım
Dışlandım uzaklaştım koptum köklerimden

Anladımki içlerinde hiç bir yerim yokmuş